Στις περισσότερες περιγραφές των συστατικών των προϊόντων της εταιρείας μας αναφέρεται ο όρος «εκχυλίσματα». Κρίνουμε λοιπόν σκόπιμο, να βοηθήσουμε όσους δεν ξέρουν αλλά και να φρεσκάρουμε τις γνώσεις όσων γνωρίζουν σχετικά με τον όρο αυτό.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Τα εκχυλίσματα βοτάνων είναι συμπυκνωμένα φυτικά παρασκευάσματα που:

✅️έχουν θεραπευτικές ιδιότητες

✅️βρίσκονται σε μορφή υγρού, κόνης, ή παχύρευστου ρευστού και

✅️προέρχονται από φρέσκα ή αποξηραμένα φυτικά υλικά

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΧΥΛΙΣΗΣ:

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι εκχύλισης όπως και διαφορετικοί διαλύτες από τους οποίους εξαρτάται η σύσταση και η δράση του τελικού εκχυλίσματος:

Με τον όρο εκχύλιση περιγράφεται η διαδικασία κατά την οποία πραγματοποιείται διαχωρισμός ενός συστατικού από μίγμα συστατικών με φυσική μέθοδο. Οι μέθοδοι εκχύλισης κατηγοριοποιούνται στις συμβατικές και στις μη συμβατικές (καινοτόμες) μεθόδους εκχύλισης.

Οι συμβατικές μέθοδοι έχουν ευρεία χρήση στην εκχύλιση βιοδραστικών ενώσεων από αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά. Παρόλα αυτά, οι μέθοδοι συνήθως χρονοβόρες καθώς απαιτείται υψηλός χρόνος εκχύλισης. Επίσης, οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται για τις τεχνικές αυτές είναι ακριβοί καθώς απαιτείται να έχουν υψηλή καθαρότητα αλλά και να είναι διαθέσιμοι σε μεγάλες ποσότητες. Έτσι, αυξάνεται το λειτουργικό κόστος αλλά και η επιβάρυνση προς το περιβάλλον. Οι τεχνικές αυτές συνήθως δεν ενδείκνυνται για την παραλαβή θερμοευαίσθητων ενώσεων. Οι συμβατικές μέθοδοι παρουσιάζονται συνοπτικά παρακάτω:

 

• Διαβροχή (maceration):

 

Κατά τη διαδικασία αυτή, το φυτικό υλικό τοποθετείται είτε ολόκληρο είτε τεμαχισμένο σε ένα δοχείο μαζί με το διαλύτη. Προτιμάται ο τεμαχισμός για να επιτευχθεί μικρότερη κοκκομετρία ώστε να αυξηθεί η επιφάνεια επαφής του στερεού με το διαλύτη με σκοπό την καλύτερη ανάμειξη και υψηλότερη απόδοση εκχύλισης. Το δοχείο σφραγίζεται με πώμα και το υλικό παραμένει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για τουλάχιστον τρεις μέρες. Κατά την παραμονή του, αναδεύεται συχνά προκειμένου να διαλυθεί πλήρως η διαλυτή ύλη. Έπειτα, στραγγίζεται το μίγμα, αποθηκεύεται το υγρό που προκύπτει, ενώ η στερεά μάζα της δρόγης συμπιέζεται για να ανακτηθούν τα βιοδραστικά συστατικά που έχουν εγκλωβιστεί στους πόρους του φυτού. Το υγρό που αποστραγγίζεται από τη συμπίεση προστίθεται στο υγρό που αποθηκεύτηκε και μαζί αποτελούν το τελικό εκχύλισμα, το οποίο είτε διηθείται είτε αποχυμώνεται έπειτα από ακινησία για να απομακρυνθούν οι ακαθαρσίες.(Ψαρρού 2019)

Αποτελεί μία ευρέως οικονομική μέθοδο εκχύλισης βιοδραστικών συστατικών και παραλαβή αιθέριων ελαίων. Παρόλα αυτά, για μικρή κλίμακας εκχυλίσεις απαιτεί πολυάριθμα βήματα. Επίσης, αποτελεί μια χρονοβόρα μέθοδο εκχύλισης. (Majenkodunmi 2015)

 

 

 

 

• Χώνευση (digestion):

 

Στη μέθοδο αυτή πραγματοποιείται η ίδια διαδικασία με τη διαβροχή, με τη διαφορά ότι εφαρμόζεται ήπια θέρμανση αντί για τη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνεται η αποτελεσματικότητα της μεθόδου εφόσον δεν παρατηρούνται αλλοιώσεις στα βιοδραστικά συστατικά του δείγματος. (Majenkodunmi 2015)

 

• Έγχυση (infusion):

 

Σε αυτή τη μέθοδο, το ακατέργαστο φυτικό υλικό διαβρέχεται για σύντομο χρονικό διάστημα με κρύο ή ζεστό νερό. Το διάλυμα που προκύπτει είναι αραιό διάλυμα ευδιάλυτων συστατικών ακατέργαστου υλικού. (Majenkodunmi 2015)

 

• Αφέψημα (Decoction)

 

Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται για την παραλαβή θερμοστατικών συστατικών. Στη μέθοδο αυτή, το φυτικό υλικό βυθίζεται ακατέργαστο σε συγκεκριμένο όγκο νερού και οδηγείται σε βρασμό συγκεκριμένου όγκου νερού για καθορισμένο χρονικό διάστημα. Έπειτα το εκχύλισμα που προκύπτει ψύχεται, στραγγίζεται ή φιλτράρεται. Στη συνέχεια, βράζεται μέχρι ο όγκος να φτάσει στο ¼ του αρχικού όγκου και αφού έχει συμπυκνωθεί, διηθείται. (Majenkodunmi 2015)

 

• Εξίκμαση (percolation)

 

Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται για την παραλαβή βιοδραστικών ουσιών αλλά όχι για τις λεπτές σκόνες, ρητίνες και σκόνες που διογκώνονται ή δίνουν παχύρρευστο υγρό έκλουσης. Για την πραγματοποίηση της εξίκμασης χρησιμοποιείται ένας διηθητής που συνήθως είναι ένα γυάλινο ή μεταλλικό κωνικό δοχείο, ανοιχτό στα δύο άκρα, με μία στρόφιγγα που ορίζει το ρυθμό έκλουσης. Το στερεό φυτικό υλικό παραμένει 4 ώρες μέσα στο διαλύτη προκειμένου να υγρανθεί μέσα σε κλειστό δοχείο. Μετά την έλευση των 4 ωρών, η μάζα συσκευάζεται στο διηθητή, ενώ εισάγεται και μίγμα διαλυτών, με σκοπό τη δημιουργία ενός λεπτού στρώματος διαλυτών. Το μίγμα παραμένει για 24 ώρες σε ηρεμία και έπειτα απομακρύνεται το εκχύλισμα μέσω μίας στρόφιγγας που βρίσκεται στον διηθητή. Προστίθεται και πάλι μίγμα διαλυτών, έως ότου επιτευχθεί η συγκέντρωση των τριών τετάρτων του όγκου του τελικού προϊόντος.

Τέλος, το υπολειπόμενο περιεχόμενο της υγρής δρόγης πιέζεται και το υγρό που προκύπτει προστίθεται στο διήθημα. Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας, προστίθεται μίγμα διαλυτών ώστε να παραχθεί ο επιθυμητός όγκος εκχυλίσματος, που προκύπτει από την ανάμιξη των υγρών. Μετά τη συλλογή της απαιτούμενης ποσότητας μπορεί να ακολουθήσει διήθηση ή παραμονή σε ηρεμία και απόχυση. (Mukherjee 2019)

 

• Εκχύλιση Soxhlet (Soxhlet extraction)

 

Η μέθοδος αυτή αποτελεί τεχνική εκχύλισης λιπιδίων και βιοδραστικών ενώσεων από διαφορετικές φυσικές πηγές. Το φυτικό υλικό τοποθετείται σε πορώδες υλικό όπως είναι το διηθητικό χαρτί ή κυτταρίνη, που ονομάζεται δακτυλήθρα. Η δακτυλήθρα εισάγεται σε θάλαμο, αφού γεμιστεί με φυτικό υλικό και ο θάλαμος πληρώνεται με διαλύτη. Ο διαλύτης μέσω ενός κύκλου θέρμανσης, εξάτμισης, συμπύκνωσης φτάνει στο επίπεδο υπερχείλισης και πραγματοποιείται αναρρόφηση του διαλύματος από ένα σιφώνιο. Έπειτα, ο διαλύτες μαζί με τις διαλυμένες ουσίες επιστρέφουν στη φιάλη και ο κύκλος συνεχίζεται μέχρι να ολοκληρωθεί η πλήρης εκχύλιση, γεγονός που φαίνεται από τον αποχρωματισμό του διαλύτη. (Majenkodunmi 2015)

Τα κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι το υψηλό δυναμικό μεταφοράς του φυτικού υλικού στο διαλύτη χάρη στη συνεχή επαφή του με αυτόν, η αύξηση της διαλυτότητας των εκχυλιζόμενων συστατικών στο διαλύτη εξαιτίας της υψηλής θερμοκρασία εκχύλισης, τη δυνατότητα για εκχύλιση μεγάλης ποσότητας φυτικού δείγματος σε σχέση με τις μη συμβατικές τεχνικές αλλά και η δυνατότητα να μην πραγματοποιηθεί διήθηση καθώς τα στερεά παραμένουν στη δακτυλήθρα.

Στα μειονεκτήματα συγκαταλέγονται ο μεγάλος χρόνος ολοκλήρωσης της εκχύλισης και οι μεγάλες ποσότητες διαλύτη που απαιτούνται και αυξάνουν το κόστος λειτουργίας αλλά και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ακόμη, υπάρχει ο κίνδυνος θερμικής αποσύνθεσης των συστατικών των εκχυλισμάτων λόγω της υψηλής θερμοκρασίας. Τέλος, είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί αυτοματοποίηση της διαδικασίας καθώς βασίζεται στην εκλεκτικότητα του κάθε διαλύτη αλλά και δεν επιτρέπεται η ανάδευση λόγω της συσκευής που θα επιτάχυνε κατά πολύ την εκχύλιση. (Ψαρρού 2019)

 

• Εκχύλιση με λίπος

 

Η εκχύλιση με κρύο λίπος χρησιμοποιείται ως μέθοδος παραλαβής αιθέριων ελαίων. Το φυτικό υλικό αποτελείται από άνθη, ενώ η λιπαρή ύλη είναι ημίσκληρη και καθαρή και απομακρύνεται μετά τη διαδικασία με αλκοόλη. Παρόλα αυτά, η μέθοδος αυτή δε βρίσκει πλέον εφαρμογή. (Σκουμπρής 1985)

 

Οι μη συμβατικές μέθοδοι εκχύλισης αποτελούν μια πιο φιλική προς το περιβάλλον προσέγγιση. Αυτό αναφέρεται γιατί για την εφαρμογή τους απαιτείται μικρότερη ποσότητα διαλυτών, οι οποίοι συνήθως είναι και λιγότερο τοξικοί. Ο χρόνος εκχύλισης είναι σημαντικά μειωμένος, ενώ παράλληλα αυξάνεται η απόδοση εκχύλισης. Οι μη συμβατικές μέθοδοι παρουσιάζονται παρακάτω:

• Εκχύλιση με υπερήχους (Ultrasound Assisted Extraction - UAE)

 

Η εκχύλιση με τη χρήση υπερήχων αφορά μηχανικά κύματα υψηλής συχνότητας ειδικού τύπου που έχουν την ικανότητα όταν διέρχονται από υγρό να δημιουργούν συμπίεση και διαστολή. Με την τεχνική αυτή , λαμβάνει χώρα το φαινόμενο της σπηλαίωσης, όπου παράγονται, αναπτύσσονται και διασπώνται φυσαλίδες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση της απελευθέρωσης των οργανικών ενώσεων που εμπεριέχονται στα φυτικά κύτταρων του φυτικού υλικού μέσω της διάρρηξης του κυτταρικού τους τοιχώματος. Έπειτα από τη διάρρηξη των κυτταρικών τοιχωμάτων των φυτικών κυττάρων, ο διαλύτης εισέρχεται στη μήτρα, πραγματοποιείται μείωση του μεγέθους των σωματιδίων της μήτρας και παρασέρνονται τα εκχυλιζόμενα συστατικά.

Οι συσκευές που χρησιμοποιούνται στην εκχύλιση με υπερήχους είναι ο εκχυλιστήρας κλειστού τύπου και το λουτρό των υπερήχων. Η πρώτη συσκευή αφορά την άμεση εφαρμογή της μεθόδου, ενώ η δεύτερη την έμμεση. Το φυτικό δείγμα τοποθετείται είστε σε οργανικό διαλύτη είτε σε απεσταγμένο νερό.

Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι η ευκολία που παρέχεται στην εκχύλιση του περιεχομένου των φυτικών κυττάρων. Η απόδοση της εκχύλισης είναι υψηλότερη σε σχέση με τις συμβατικές τεχνικές, αλλά ποικίλει ανάλογα με το είδος του φυτού και των ενώσεων που περιέχει. Η αποτελεσματικότητα επηρεάζεται τόσο από την προ-επεξεργασία του φυτικού υλικού όσο και από φυσικοχημικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της μεθόδου, όπως για παράδειγμα η διάρρηξη του κυτταρικού τοιχώματος και η απελευθέρωση του περιεχομένου.

Ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι ότι ο εξοπλισμός είναι φθηνότερος σε σχέση με τις περισσότερες μη συμβατικές μεθόδους αλλά επίσης χαρακτηρίζεται και από μεγαλύτερη λειτουργικότητα. Στη μέθοδο αυτή ο χρόνος της εκχύλισης, η ενέργεια αλλά και η ποσότητα του διαλύτη είναι μειωμένα. Συνοψίζοντας πρόκειται με μία μέθοδο αρκετά αποτελεσματική, γρήγορη, φθηνή και εύκολη στη χρήση. Αξίζει να σημειωθεί ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θερμοευαίσθητες ενώσεις καθώς η θερμοκρασία μπορεί να επιλεχθεί αλλά και να αυξηθεί η εκλεκτικότητα της εκχύλισης. (Ψαρρού 2019)

 

 

• Εκχύλιση κατ’ αντιρροή (Counter- Current Extraction - CCE)

 

Σε αυτή τη μέθοδο εκχύλισης, η φυτική μάζα κονιοποιείται με τη βοήθεια οδοντωτών δίσκων αποσάθρωσης έως ότου μετατραπεί σε έναν λεπτό πολτό. Χρησιμοποιείται ένα κυλινδρικός εκχυλιστής, μέσα στον οποίο ο πολτός μετακινείται και έρχεται σε επαφή με τον διαλύτη. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου σχετίζεται με την αναλογία διαλύτη – φυτικού υλικού αλλά και με την ταχύτητα ροής. Όσο μεγαλύτερη είναι η κίνηση του πολτού της φυτικής μάζας στο διαλύτη, τόσο πιο συμπυκνωμένο είναι το τελικό εκχύλισμα.

Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι η υψηλή της απόδοση σε συνδυασμό με το μικρό χρόνο εκχύλισης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λήψη θερμοευαίσθητων ενώσεων. (Handa et al., 2008)

 

• Εκχύλιση με ζύμωση (Extraction by fermentation)

 

Σε αυτή τη μέθοδο εκχύλισης, το ακατέργαστο φυτό εμποτίζεται ως αφέψημα ή κονιοποιημένο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το φυτό παράγει αλκοόλη in situ, η οποία πραγματοποιεί την εκχύλιση των διαφόρων συστατικών, προστατεύει και το τελικό προϊόν από την ανάπτυξη βακτηρίων.

Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι μπορεί για χρησιμοποιηθεί για την εκχύλιση ενός μεγάλου εύρους δραστικών συστατικών. Χάρη στη διαδικασία της ζύμωσης απομακρύνονται σάκχαρα, υπολείμματα φυτοφαρμάκων και διαφόρων προσμίξεων, με αποτέλεσμα να μην απαιτείται τόσο διεξοδικός καθαρισμός του τελικού προϊόντος. (Handa et al., 2008)

 

• Εκχύλιση με υπερκρίσιμο ρευστό (Supercritical Fluid Extraction - SFE)

 

Ως υπερκρίσιμο ρευστό ορίζεται οποιοδήποτε ρευστό το οποίο βρίσκεται σε συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας που έχουν υπερβεί το κρίσιμο σημείο και λόγω αυτού το ρευστό έχει χαρακτηριστικά ανάμεσα στην υγρή και στην αέρια φάση. Συγκεκριμένα, το υπερκρίσιμο ρευστό όντας βαρύ σαν υγρό, αλλά έχοντας την διεισδυτική ικανότητα των αερίων, αποτελεί ιδανικό διαλύτη για τη χρήση τους στις εκχυλίσεις.

Σε αυτή τη μέθοδο εκχύλισης χρησιμοποιείται συνήθως ως διαλύτης το διοξείδιο του άνθρακα λόγω της υψηλής καθαρότητας, της αδράνειας, του χαμηλού κόστους, της χαμηλής τοξικότητας και του χαμηλού κρίσιμου σημείου. Έχει την ικανότητα να διαλύει μη πολικές, οργανικές ενώσεις με χαμηλό μοριακό βάρος.

Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι η αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με την ταχύτητα της μεθόδου. Όπως και στην προηγούμενη μέθοδο, το στάδιο του καθαρισμού δεν είναι απαραίτητο. Οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται δεν είναι επιβλαβείς και οι συνθήκες της μεθόδου είναι ήπιες. Επίσης, έχει υψηλή εκλεκτικότητα καθώς η ικανότητα διαλυτοποίησης του μεταβάλλονται ανάλογα την πίεση και τη θερμοκρασία. Τέλος, προσφέρει τη δυνατότητα πλήρους εκχύλισης μέσω της συνεχούς ανακύκλωσης του υπερκρίσιμου ρευστού και της επανέναρξης νέων κύκλων εκχυλίσεων.

Το κύριο μειονέκτημα του είναι η χαμηλή του πολικότητα, που παρόλο που του επιτρέπει την εκχύλιση άπολων συστατικών όπως τα λιπίδια, εμποδίζει την εκχύλιση πολικών συστατικών όπως είναι οι φαινολικές ουσίες. Παρόλα αυτά, το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με την προσθήκη οργανικών διαλυτών που αυξάνουν την πολικότητα. (Ψαρρού 2019)

 

• Εκχύλιση με υποκρίσιμο ρευστό (Subcritical Water Extraction - SWE)

 

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται για την εκχύλιση διαφόρων βιοδραστικών συστατικών όπως οι πολυσακχαρίτες, πρωτείνες, αντιοξειδωτικά και πολυφαινόλες. Θεωρείται μέθοδος φιλική προς το περιβάλλον και αποτελεσματική καθώς έχει καλή απόδοση και υψηλή ασφάλεια. Ο κύριος διαλύτης που χρησιμοποιείται είναι το νερό ή μίγματα νερού με οργανικές ενώσεις όπως για παράδειγμα μίγμα νερού- μεθανόλη. (Zhang et al., 2020)

 

• Εκχύλιση με μικροκύματα (Microwave Assisted Extraction - ΜΑE)

 

Η μέθοδος αυτή είναι ένας καινοτόμος τρόπος εκχύλισης. Επιτυγχάνεται μέσω της ταχείας θέρμανσης με τη βοήθεια των μικροκυμάτων, που έχει ως αποτέλεσμα το υψηλό ρυθμό εκχύλισης. Στην πραγματικότητα, τα μικροκύματα στοχεύουν στα ίχνη υγρασίας που έχουν απομείνει στα κύτταρα της φυτικής μάζας. Η υγρασία με την αύξηση της θερμοκρασίας εξατμίζεται, αυξάνεται η εσωτερική πίεση που ασκείται στο κυτταρικό τοίχωμα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διάρρηξη του. Έτσι, τα διάφορα συστατικά μπορούν να διαρρεύσουν με το διαλύτη.

Στην ουσία επιτυγχάνεται εκχύλιση με διαχωρισμό των διαλυτών συστατικών από τα ενεργά κέντρα της μήτρας του φυτού εξαιτίας της υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης. Ακολουθεί, η διάχυση του διαλύτη στην επιφάνεια της φυτικής μήτρα και η παραλαβή των συστατικών από το διαλύτη.

Το κύριο πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι η υψηλή απόδοση σε μικρό χρόνο, καθώς και η μειωμένη κατανάλωση διαλύτη και ενέργειας. Ακόμη, σημαντικό πλεονέκτημα αποτελεί η δυνατότητα εκχύλισης θερμοευαίσθητων ουσιών χάρη στη μειωμένη θερμοκρασία και την ομοιόμορφη κατανομή αυτής αλλά και το μικρό μέγεθος του εξοπλισμού. Ωστόσο προτείνεται κυρίως για πολικές και θερμικά σταθερές ενώσεις. (Mirzadeh et al., 2020)

 

• Εκχύλιση με παλμικά ηλεκτρικά πεδία (Pulsed Electric Fields - PEF)

 

Η μέθοδος αυτή είναι μία μη θερμική προσέγγιση κατά την οποία ένα ηλεκτρικό πεδίο χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει πόρους στην κυτταρική μεμβράνη και να αυξήσει τη διαπερατότητά της. Κατά τη διαδικασία αυτή, παρέχεται διακοπτόμενη εφαρμογή παλμών συνεχούς ρεύματος υψηλής τάσης σε μικρά χρονικά διαστήματα μέσω 2 ηλεκτροδίων. Η τάση δημιουργεί ηλεκτρικό πεδίο, το οποίο με τη σειρά του όταν έχει την κατάλληλη ένταση προκαλεί ηλεκτροδιάτρηση. Οι μεμβράνες των φυτικών κυττάρων γίνονται διαπερατές και μειώνεται η αντίσταση στη μεταφορά μάζας.

Ανάλογα με την ένταση του πεδίου μπορεί να είναι αναστρέψιμη η ηλεκτροδιάτρηση ή μη αναστρέψιμη (ηλεκτροπόρωση). Στη μη αντιστρεπτή μεταβολή της διαπερατότητας ενισχύονται οι διεργασίες ξήρανσης, συμπύκνωσης, εκχύλισης και αυξάνεται η απόδοση κάθε διεργασίας όπως επίσης μειώνεται ο χρόνος διεργασίας και η κατανάλωση ενέργειας. (Ψαρρού 2019)

Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου αυτής επηρεάζεται από πολυάριθμες παραμέτρους όπως η ένταση του πεδίου, ο αριθμός των παλμών, ο χρόνος εφαρμογής αλλά και η θερμοκρασία. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη μονιμότητα είναι ο χρόνος επεξεργασίας, η ειδική ενέργεια αλλά και η θερμοκρασία εφαρμογής.

Τα κύρια πλεονεκτήματα της μεθόδους είναι η αύξηση μεταφοράς της μάζας του φυτικού υλικού λόγω της καταστροφής της μεμβράνης, η μείωση του χρόνου εκχύλισης, η ελαχιστοποίηση αποβολής των θερμοευαίσθητων ουσιών και εύκολη παραλαβή ενδοκυττάριων ουσιών από τους φυτικούς ιστούς. (Ψαρρού 2019) Επίσης, είναι μία ενεργειακά αποτελεσματική μέθοδος με χαμηλό κόστος λειτουργία που μπορεί να εφαρμοστεί σε βιομηχανική κλίμακα και με τις κατάλληλες συνθήκες να επιτύχει και υψηλή επιλεκτικότητα. Αντιθέτως, το κύριο μειονέκτημα της μεθόδου αυτής αποτελεί το υψηλό κόστος του εξοπλισμού. (Martinez et al.,2020).

 

ΕΙΔΗ ΔΙΑΛΥΤΩΝ:

 

Oι διαλύτες εκχύλισης μπορεί να είναι:

✅️Νερό

✅️Αιθανόλη

✅️Μείγματα νερού-αιθανόλης

✅️Γλυκερόλη

✅️Έλαια

✅️Υπερκρίσιμα ρευστά

✅️Οργανικοί όπως π.χ. εξάνιο , δίχλωρομεθάνιο, ακετόνη, οξικός αιθυλεστέρας

➡️Ο διαλύτης επιλέγεται με βάση τη φύση των συστατικών που θέλει κανείς να παραλάβει: Σε ένα υδατικό εκχύλισμα συναντώνται συστατικά που είναι πιο διαλυτά στο νερό, ενώ τα λιπόφιλα συστατικά συναντώνται στα αλκοολικά εκχυλίσματα. Δηλαδή ένα υδατικό εκχύλισμα βαλεριάνας έχει διαφορετικά συστατικά από ένα ξηρό εκχύλισμα που έχει παραληφθεί με αιθανόλη.

 

ΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΗ DIOSCURIDES:

 

Στη Dioscurides χρησιμοποιούμε πράσινες καινοτόμες μεθόδους εκχύλισης, όπως είναι το λουτρό υπερήχων και τα παλλόμενα ηλεκτρικά πεδία για τη δημιουργία υδατικών εκχυλισμάτων. Έτσι, καταφέρνουμε να συλλέγουμε μεγαλύτερο ποσοστό ωφέλιμων ουσιών από τα φυτικά κύτταρα, όπως είναι οι πολυφαινόλες, αλλά παράλληλα να σεβόμαστε το περιβάλλον και τον ανθρώπινο οργανισμό. Έχουμε επιλέξει την παραγωγή υδατικών εκχυλισμάτων, καθώς το νερό είναι ένας από τους πιο αγνούς διαλύτες, δε βλάπτει την ανθρώπινη υγεία και είναι φιλικό προς το περιβάλλον.

 

 

Θέλετε να μάθετε περισσότερα ⁉️

Ρωτήστε μας‼️

 

Πηγές:

Handa, S.S., Khanuja, S.P.S., Longo, G., Rakesh, D.D. (2008). Extraction Technologies for Medicinal and Aromatic Plants. United Nations Industrial Development Organization and the International Centre for Science and High Technology. Italy, Trieste: 1-2606

 

Mahendran, G., Rahman, L. U. (2020). “Ethnomedicinal, phytochemical and pharmacological updates on Peppermint (Mentha × piperita L.)-A review,” Phytotherapy Research,vol. 34, no. 9, pp. 2088–2139

 

Majekodunmi, S.O. (2015). Review of extraction of medicinal plants for pharmaceutical research. Merit Research Journals, 3 (11): 521-527: https://meritresearchjournals.org/mms/content/2015/November/Majekodunmi.pdf

 

Mirzadeh, M., Arianejad, M.R., Khedmat, L. (2020). Antioxidant,antiradical, and antimicrobial activities of polysaccharides obtained by microwave-assisted extraction method: A review. Carbohydrate Polymers, 229: 115421:https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0144861719310884

 

Mukherjee, P.K. (2019). Chapter 6- Extraction and Other Downstream Procedures for Evaluation of Herbal Drugs. Drugs – Quality Control and Evaluation of Herbal Drugs:195236:https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780128133743000065

 

Zhang, J., Wen, C., Zhang, H., Duan, Y., Ma, H. (2020). Recent advances in the extraction of bioactive compounds with subcritical water: A review. Trends in Food Science & Technology, 95:183-195 https://www.sciencedirect.com/science/ article/abs/pii/S0924224419303668

 

Ψαρρού, Ε. (2019). Βελτιστοποίηση συνθηκών εκχύλισης βιοδραστικών συστατικών από δεντρολίβανο

 

Σκρουμπής, Β. (1985). Αρωματικά φυτά και αιθέρια έλαια. Εκδοτικός οίκος Οffset Γιαχούλη-Γιαπούλη Ο.Ε., Θεσσαλονίκη

 

Τζιμίκα, Ι. (2023). Μελέτη εκχυλισμάτων αρωματικών φαρμακευτικών φυτών που παράγονται με καινοτόμες μεθόδους, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Φαρμακευτικής